Donkere gedachten hoe ga je hiermee om?

Intro

Een bijzonder eerlijk en open blog over het hebben van o.a. donkere gedachten tijdens mijn vakantie. Hoe ga je hiermee om en hoe draag je jouw lot?!

Afgelopen maand zat ik op Curaçao. Heerlijk ontspannen voelde ik me de eerste paar dagen. Reizen is echt mijn passie en mijn oplaad moment. De verbinding die ik voel met de natuur en omgeving laad mij volledig op. We zitten in een bizarre periode wat een hoop emoties omhoog brengt. En daarbovenop is het afgelopen jaar ook privé erg heftig voor mij geweest. Tijdens deze vakantie bereikte ik een dieptepunt.

Heftig jaar

Vorig jaar heb ik aardig wat persoonlijke processen mogen doorlopen. Waaronder een pittig traject met instanties met betrekking tot de mentale gezondheid van mijn zoon. Zijn vader en ik liggen op veel vlakken niet op 1 lijn en dat zorgt voor veel wrijving en conflicten. Iets wat je graag anders ziet voor je kind en waar hij onbewust veel van mee krijgt. Dit raakt je in het diepste van je ziel als moeder zijnde. Het is een lot wat hij draagt wat je graag anders ziet en pijn doet. Ik zal verder niet in details treden maar ik kan je vertellen dat dit een hoop innerlijk werk van je vraagt.

Daarnaast brengt het runnen van twee eigen bedrijven ook de nodige uitdagingen met zich mee brengt. 

Mijn persoonlijke visie en onderzoek m.b.t. de corona maatregelen heeft ook veel bij mij opgeroepen. Gezondheid is enorm belangrijk voor mij en het lijkt of de maatregelen op alles behalve dat zijn gebaseerd. Het heeft op zijn minst gezegd een hoop interessante ontdekkingen en inzichten opgeleverd. En op sommige momenten ook eenzaam gevoeld.

Omslagpunt

Het was daarom ook extra fijn om weer even op vakantie te zijn.

De eerste dagen op Curacao waren heerlijk en ontspannen. En misschien juist daarom, kwam er een omslag. In de ontspanning valt alles even van je af. En met name in verbinding met de natuur wat mijn veilige plek is, kwam er iets los.

Er kwamen heftige en donkere gedachten en emoties naar boven. Iets waar ik zelf van schrok. Ondanks dat deze niet nieuw zijn omdat ik vaker in mijn leven donkere gedachten heb gehad. Was dit een schrik moment. Met name omdat ik deze gedachten al heel lang niet meer heb gehad. Ik voelde de onderdrukking in mijn persoonlijke proces van het afgelopen jaar maar ook van het collectief. Een extreem zware en donkere energie.

Ik voelde mij van mijn vrijheid beroofd zowel (deels) privé als letterlijk door de maatregelen die de overheid oplegt. Ondanks dat ik me nauwelijks aan de maatregelen heb gehouden. Ik zie het grit van een donkere agenda zoals ik die ook kan zien over de natuur en hoe wij roofbouw plegen op onze aarde en welke machten daarachter zitten. En welke gevolgen deze hebben.

Het was een combinatie van een heftige collectieve energie en privé omstandigheden wat maakte dat ik deze donkere gedachten kreeg.

Vroeger zou ik deze emoties onderdrukken en veroordelen en al helemaal niet uitten. Maar ik heb geleerd om dit juist toe te staan. Volledig toe te laten zonder oordeel en schaamte alle emoties van angst, pijn, en verdriet te doorlopen. Drie dagen lang voelde ik me een soort van apathisch en heb ik non-stop gehuild. 

Inzicht

Tot er een keerpunt kwam. Ik weet dat ik gedachten heb en mij niet hoef te identificeren met mijn gedachten. Mijn pijn en verdriet zijn liefde. Een ongekende grote liefde voor mijn zoon, voor de natuur en moeder aarde. Voor liefde en rechtvaardigheid. 

Ik voel een enorme onvoorwaardelijke liefde voor deze dingen waar ik mijn leven voor zou geven. Maar veel liever nog mijn kracht en passie tijdens dit leven voor geef. Het vraagt moed en kracht om donkere machten te kunnen doorzien omdat deze een overweldigde pijn en angst in ons losmaken. Maar alles wat je in het donker houd kan het licht niet gaan schijnen. Ik kan niet anders dan staan voor wat voor mij belangrijk is op deze aarde, door ook deze donkere machten en gevoelens te zien en te ervaren.

Uiteindelijk is alles met elkaar verbonden. Soms vraag ik me af WAAROM ik vanuit deze frequentie en realiteit dit zie en ervaar. Ignorance can be a blise en zou alles een stuk makkelijker en simpeler maken. Inmiddels zoek ik niet meer naar antwoorden op vragen die mij niet verder helpen. En dit is daar één van.

We hebben moedige mensen nodig om dit te doorzien en te veranderen. En dat is een heftig lot maar ik zou niet anders willen. Er zit een ongekend grote liefde in mij. En dat is wat mij drijft om te doen wat ik doe. Om een verandering te brengen in gezondheid en daarmee ook het behoud van de natuur en de nalatenschap voor mijn zoon. Met al zijn prachtige aspecten. Samen staan we sterk en kunnen we een andere realiteit creëren vanuit liefde waarmee het donker verdwijnt. 

Ik word er weer aan herinnerd dat we niet hoeven te vechten tegen ons lot. 

Ik ben in mijn gedachten weer even in de zweethut en in contact met de aarde. Ik kan niet anders dan mijn lot accepteren. En er een diepe buiging voor maken vanuit liefde en respect. Een diepe buiging voor het lot, het leven.

Ik buig voor mijn lot! 

Ik buig voor het lot van mijn zoon!

En voor die van alle andere lichtwerkers!

Let’s create a healthy and loving legacy together.

Ik deel graag mijn passie en kennis voor het ontwikkelen van fysieke en mentale kracht met jou! Voel jij dat je verder wil komen met je gezondheid en energie dan waar je nu bent?

Plan dan een vrijblijvend match gesprek in! Of neem een kijkje op mijn website!